ସାହି ପଡିସାର ସତ୍ରୀ ଲୋକ ମାନେ ଟୁପୁର୍ ଟାପୁର୍ ହେଉଥିଲେ ସିନ , କେହି ମୁହଁ ଖୋଲୁନଥିଲେ ା ଅକାଳେ ସକାଳେ କେହି ଯଦି ଦେଖେଇ ଶିଖେଇ କିଛି କହୁଥିଲା ମକରା ବୋଉ ମୁହେଁ ମୁହେଁ ଝାଡି ଦଉଥିଲା - ଆଲୋ ଏମିତି କିଏ ଅଛି ବା, କହା ଦେହରେ ରକ୍ତ ଅଛି, ଜିଭରେ ହାଡ ଅଛି କହିଦବ, ତାଂକମାନଂକର ପିଲାମାନଂକୁ ସେମାନେ ଜନମ ଦେଇଛନ୍ତି ବୋଲି ା ଆଉ ମୋ ଛୁଆ କାଇଁ ସମସ୍ତଂକ ଆଖିରେ କଂଟା ହେଇଚି ା ଗାଁ ଗୋଟାକଯାକ ସମସ୍ତେ ସତୀ ନାରୀ ଆଉ ମୁଇଁ ଏକା..... ପଢନ୍ତୁ ଡଃ ସୁେଲ।ଚନ। ଦ।ସଂକ ଗଳ୍ପ ଧୂଲିର ଫୁଲ http://www.ameodia.com/?p=3597
No comments:
Post a Comment